Υπερηχογραφία
Οι συχνότερα ανιχνευόμενες ανωμαλίες μαρτυρούν μια σοβαρή εμβρυική προσβολή: αμφοτερόπλευρη και συμμετρική διαστολή των κοιλιών του εγκεφάλου, ενδοκρανιακές αποτιτανώσεις, ηπατομεγαλία, αύξηση του πάχους του πλακούντα, ασκίτης, πλευριτικό και περικαρδιακό εξίδρωμα. Αντίθετα, εστίες νέκρωσης ελαφρά αποτιτανωμένες συχνά είναι απρόσιτες στους υπέρηχους όπως οι οφθαλμικές διαταραχές.
Αμνιοπαρακέντηση και παρακέντηση ομφαλίδας για λήψη εμβρυικού αίματος
Η αμνιοπαρακέντηση, λόγω του χαμηλού ποσοστού επιπλοκών την καθιστούν σημαντικό στοιχείο της προγεννητικής διάγνωσης. Η παρακέντηση εμβρυικού αίματος δεν είναι δυνατή παρά από την εικοστή εβδομάδα κύησης. Πριν από αυτό το χρονικό σημείο, η ανωριμότητα του εμβρυικού ανοσοποιητικού συστήματος αυξάνει τον κίνδυνο εσφαλμένου αρνητικού αποτελέσματος. Μεταξύ της πιθανολογούμενης ημερομηνίας της παρασιτικής μόλυνσης και της παρακέντησης αίματος του ομφάλιου λώρου πρέπει να μεσολαβεί διάστημα 1 μηνός λαμβανομένου υπόψη του πλακουντιακού σταδίου.
1 Ο έλεγχος της καθαρότητας του εμβρυικού αίματος
Καλό είναι, για να ερμηνευθεί με τον ενδεδειγμένο τρόπο η ανάλυση του ληφθέντος αίματος από τον ομφάλιο λώρο υπό υπερηχογραφική καθοδήγηση, να εξακριβώνεται ότι πρόκειται για καθαρό εμβρυικό αίμα.
2 Η έρευνα για τα μη ειδικά σημάδια
Είναι γενικά σημεία εμβρυικής λοίμωξης. Πρόκειται για βιολογικές μεταβολές οι οποίες πρέπει να ερμηνεύονται σε συνάρτηση με τις φυσιολογικές τιμές του εργαστηρίου, συγκρινόμενες με εμβρυικό αίμα της ίδιας περιόδου κύησης. Τα περισσότερα σημεία είναι:
αιματολογικό σύνδρομο, το οποίο συνδυάζει μια λευκοκυττάρωση με ηωσινοφιλία, και θρομβοπενία. Η θρομβοπενία ακόμη και μέτρια, είναι κακής πρόγνωσης. Για αυτό αρμόζει να υπάρχει ιδιαίτερη βεβαιότητα για την καθαρότητα της λήψης εμβρυικού αίματος, διότι η παρουσία έστω και ελάχιστης ποσότητας αμνιακού υγρού στο ληφθέν υλικό μπορεί να προκαλέσει εσφαλμένη θρομβοπενία· σημεία ηπατικής δυσλειτουργίας: αύξηση των τιμών της γGT, της γαλακτικής δεϋδρογονάσης (LDH) και της 50 νουκλεοτιδάσης, είναι επίσης σημεία εμβρυικής λοίμωξης· αύξηση των IgM είανι σημάδι υπερδραστηριότητας του ανοσιακού συστήματος. Αυτό το τελευταίο σημάδι είναι το συχνότερο μαζί με την αύξηση των ηπατικών ενζύμων. Η μελέτη των λεμφοκυττάρων T (CD4/CD8), οι δοκιμασίες ιντερφερόνης γ και του συμπληρώματος C4 μπορούν να συμπληρώσουν τη διάγνωση.
3 Τα έμμεσα ορολογικά σημεία
Θα ερευνηθεί ιδιαίτερα η παρουσία εμβρυικών αντισωμάτων lgM που είναι καθοριστική για τη διάγνωση. Όμως η σύνθεση IgM από το έμβρυο είναι αργή και ασθενής και οι μελέτες έχουν δείξει ότι δεν βρίσκονται παρά μόνο στο 25% των προσβληθέντων εμβρύων.
Η έρευνα των ειδικών lgA μπορεί να συμπληρώσει τη διάγνωση. Οι διάφορες μελέτες κατέδειξαν την παρουσία τους με ή χωρίς την παρουσία των ειδικών lgM.
Κατέστη επίσης δυνατόν να βρεθούν και IgE. Αυτές οι αναλύσεις αποτελούν μια βοήθεια για την επιβεβαίωση της μόλυνσης του εμβρύου. Ωστόσο, εδώ επίσης είναι απαραίτητο να διασφαλίζεται η απουσία ακόμη και του ελάχιστου ίχνους μόλυνσης του ληφθέντος υλικού από το μητρικό αίμα.
4 Τα άμεσα ειδικά σημεία
Η καλλιέργεια αποτελεί σαφή απόδειξη της εμβρυικής λοίμωξης. Γίνεται σε εμβρυικό αίμα και αμνιακό υγρό που λαμβάνεται με αμνιοπαρακέντηση στον ίδιο χρόνο που γίνεται και η λήψη εμβρυικού αίματος. Η απομόνωση του παράσιτου γίνεται με εμβολιασμό σε ποντίκια και κυτταρικές καλλιέργειες. Ο εμβολιασμός στα ποντίκια γίνεται με ένεση στην κοιλιά τους. Γίνεται ορολογικός έλεγχος τρεις εβδομάδες και έξι εβδομάδες μετά τον εμβολιασμό.
Για την καλλιέργεια σε κύτταρα, η απόκριση είναι ταχύτερη από τον εμβολιασμό σε ποντίκια. Μεταξύ της 4ης και της 7ης ημέρας, μπορούμε να αποδείξουμε την ύπαρξη παρασίτων με την τεχνική του ανοσοφθορισμού. Όμως η ευαισθησία είναι κατώτερη από την ευαισθησία των τεχνικών εμβολιασμού η οποία είναι της τάξης του 75% για το εμβρυικό αίμα και 70% για το αμνιακό υγρό. Αντίθετα, η περίοδος απόκρισης αυτών των εξετάσεων είναι περισσότερο συμβατή με την αγωνία των ασθενών.
Η διάγνωση με PCR
Για να βελτιωθεί η ευαισθησία και κυρίως η ταχύτητα αυτών των εξετάσεων, χρησιμοποιείται η τεχνική του γονιδιακού πολλαπλασιασμού (PCR). Αυτή η τεχνική συνίσταται στον πολλαπλασιασμό επιλεκτικά μικρής ακολουθίας DNA η οποία αποτελεί ειδικό «στόχο». Συγκρινόμενη με τις συμβατικές τεχνικές, αυτή η τεχνική μοριακού υβριδισμού είναι η μόνη όπου η παρουσία ενός μόνο παρασίτου στο βιολογικό υγρό είναι θεωρητικά επαρκής για να θετικοποιηθεί άμεσα η αντίδραση, μετά από ανάλυση έξι ωρών.
Αυτή η τεχνική είναι εφαρμόσιμη σε όλα τα βιολογικά υγρά και ιδιαίτερα στο εμβρυικό αίμα και στο αμνιακό υγρό.
Η παρουσία παρασιτικού RNA δεν δείχνει κατ' ανάγκη σοβαρές βλάβες. Η διάγνωση της εμβρυικής τοξοπλάσμωσης προκύπτει από την ερμηνεία του συνόλου των ευρημάτων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτή η διάγνωση μπορεί να γίνει σε 24 ώρες: θετική αντίδραση PCR συμπληρωμένη από δύο αιματολογικά σημεία, ακόμα και μη ειδικά. Η θεραπευτική απόφαση μπορεί τότε να ληφθεί αμέσως, χωρίς αναμονή του αποτελέσματος των καλλιεργειών.
