Αυτή η νόσος μπορεί να είναι αιτία υπογονιμότητας ή πυελικών πόνων. Παρά το γεγονός ότι ορισμένες ασθενείς δεν νοιώθουν κανένα σύμπτωμα, οι περισσότερες παραπονούνται για:

• Δυσμηνόρροια, δηλαδή πόνο στην περίοδο, με αυξημένη απώλεια αίματος, κυρίως την 3η ή 4η ημέρα του κύκλου. Οι κύκλοι ενδέχεται επίσης να είναι ανώμαλοι.
• Το συχνότερο σύμπτωμα που αναφέρεται, είναι ο πόνος ο οποίος μπορεί να ποικίλει όσον αφορά το σημείο εντοπισμού του, το χρόνο εκδήλωσής του, τη διάρκεια και την εμφάνισή του σε σχέση με την περίοδο.
• Πόνοι κατά τη διάρκεια των ερωτικών επαφών (δυσπαρεύνια)
• Η εμφάνιση κύστεων ενδομητρίωσης
• Υπογονιμότητα που διαπιστώνεται στο 30% έως 40% των ασθενών. Η ενδομητρίωση θα μπορούσε να είναι μια από τις συχνότερες αιτίες στειρότητας
• Κρίσεις κόπωσης, πόνων κατά την ούρηση στην περιόδο, επώδυνα φουσκώματα κατά τη διάρκεια της περιόδου, καθώς και γαστρεντερικές διαταραχές όπως διάρροιες, δυσκοιλιότητα και ναυτία.

Προσοχή μη βιαστείτε να βάλετε την ετικέτα «ενδομητρίωση» σε ασθενείς οι οποίες τα έχουν χαμένα από την ανακοίνωση μιας νόσου την οποία κάποιοι ιατροί παρουσιάζουν με δραματικό τόνο. Δεν πρέπει να αναστατώνουμε τις ασθενείς με την άγνοιά μας. Ακόμα και σήμερα, οι γυναίκες ακούν ότι αυτή η νόσος θα τις καταστήσει στείρες, ότι θα υποφέρουν συνεχώς και ότι οι υποτροπές είναι αυτόματες. Αυτή η περιγραφή είναι εσφαλμένη και βλάπτει την ποιότητα ζωής των ασθενών. Σήμερα διαθέτουμε θεραπείες (ορμονικές ή χειρουργικές) οι οποίες επιτρέπουν την αποτελεσματική αντιμετώπιση της πλειονότητας των περιπτώσεων ενδομητρίωσης.

Δέκα χρόνια πριν διαγνωστεί η ενδομητρίωση

Στο πλαίσιο ευρείας μελέτης την οποία διοργάνωσε η Αμερικανική Ένωση κατά της ενδομητρίωσης, το 99% των ασθενών υπέφεραν από πυελικούς πόνους για δέκα χρόνια πριν διαγνωστούν. Αυτή η κατάσταση δεν ισχύει μόνο στις Ηνωμένες Πολιτείες. Το ιδιαίτερα μεγάλο διάστημα που μεσολαβεί ανάμεσα στους πρώτους πόνους και τη διάγνωση είναι μια πραγματικότητα που αναφέρει το σύνολο των γυναικών που νοσούν. Η πλειονότητα τους αναφέρει ότι πόνοι εμφανίστηκαν γρήγορα μετά τις πρώτες τους περιόδους, αλλά έμελλε να περιμένουν από έξι έως δέκα χρόνια πριν μάθουν την προέλευση των συμπτωμάτων αυτών.

Οι ερευνητές εξακολουθούν ακόμα και σήμερα να μην γνωρίζουν αν η ενδομητρίωση δημιουργείται κατά τη διάρκεια των πρώτων περιόδων ή αναπτύσσεται μακροχρόνια. Ομοίως, αγνοούν ακόμα και σήμερα αν η πρώιμη θεραπεία των πόνων μπορεί να προλάβει την εμφάνιση χρόνιου πυελικού άλγους σε αυτές τις γυναίκες. Υπάρχουν πολλά σημεία που θα πρέπει να υποψιάζουν τους ιατρούς για.

Ποια είναι τα κύρια συμπτώματα ενδομητρίωσης;

Η νόσος επηρεάζει τη ζωή των γυναικών με διαφορετικούς τρόπους. Η δυσμηνόρροια είναι πολύ συχνή αλλά υποτιμάται και μετριάζεται με τα αντισυλληπτικά.

Η νόσος μπορεί να παραμείνει κρυμμένη επί πολλά χρόνια και να μην διαγνωστεί παρά μόνο μετά από εξετάσεις που αφορούν στον έλεγχο υπογονιμότητας. Η ένταση και φύση των εκδηλώσεων ποικίλει: κράμπες κατά τηνπερίοδο, πόνοι κατά τη διάρκεια των ερωτικών επαφών, αυξημένη ροή αίματος κατά τη διάρκεια της περιόδου, αιμορραγίες εκτός περιόδου, κλπ. Η επιδείνωση των συμπτωμάτων και της ποιότητας ζωής μπορεί να προκαλέσει στα θύματα της νόσου συμπτώματα κατάθλιψης.