Το σάκχαρο στο αίμα της εγκύου παρακολουθείται προσεκτικά, διότι σημαντική αύξηση του μπορεί να έχει σοβαρές συνέπειες για την έγκυο και το έμβρυο.

Σύμφωνα με τον ορισμό της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας, ο « διαβήτης της κύησης είναι μια διαταραχή της ανοχής στη γλυκόζη η οποία οδηγεί σε υπεργλυκαιμία και διαγιγνώσκεται για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια της κύησης». Υπό την επίδραση των ορμονών της κύησης το πάγκρεας δεν εκκρίνει επαρκή ποσότητα ινσουλίνης για να ρυθμίσει την τιμή του σακχάρου αίματος. Αυτός ο διαβήτης, που εκδηλώνεται στη διάρκεια του δεύτερου τρίμηνου της κύησης, μετά τον τοκετό συνήθως εξαφανίζεται. Η πάθηση φαίνεται να αφορά το 4% των εγκύων γυναικών. Γνωρίζουμε ότι η συχνότητα του διαβήτη της κύησης αυξάνεται με την πρόσληψη υπερβολικού βάρους και τη μεγαλύτερη ηλικία της εγκύου.

Παράγοντες κινδύνου

Ο έλεγχος κατά τη διάρκεια της κύησης προτείνεται κυρίως στις γυναίκες οι οποίες παρουσιάζουν έναν από τους εξής κινδύνους: παχυσαρκία, ηλικία άνω των 35 ετών, οικογενειακό ιστορικό διαβήτη (γονείς, αδέλφια) , ατομικό ιστορικό σακχαρώδους διαβήτη της κύησης ή γέννηση νεογνού βάρους πάνω από 4 κιλά σε προηγούμενη εγκυμοσύνη.

Αντίθετα με τον διαβήτη τύπου 1, ο σακχαρώδης διαβήτης της κύησης μπορεί να περάσει απαρατήρητος, χωρίς να εμφανίζει κανένα συγκεκριμένο σύμπτωμα, εκτός από υπερηχογραφικά μεγάλη ανάπτυξη του εμβρύου και αύξηση της ποσότητας του αμνιακού υγρού.