Εμφυτεύματα στήθους: υπάρχουν κίνδυνοι και ποιοι είναι;

Σκέφτεστε να αποκτήσετε ένα όμορφο στήθος αλλά ορισμένες φήμες έχουν επηρεάσει την αρχική σας επιθυμία: αναρωτιέστε αν αυτά τα εμφυτεύματα είναι όντως ασφαλή; Μήπως αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου του μαστού;

Η κακή φήμη

Για την αύξηση του όγκου του στήθους, οι αισθητικοί χειρούργοι καταφεύγουν στη χρήση εμφυτευμάτων. Αυτές οι προθέσεις συνήθως αποτελούνται από γέλη σιλικόνης, διότι είναι ένα υλικό που προσφέρει μεγάλη ποικιλομορφία σχήματος και πολύ φυσική υφή. Για πολλά χρόνια, η γέλη σιλικόνης κατηγορήθηκε ότι προκαλεί διάφορες διαταραχές: π.χ. αυτοάνοσες νόσους όπως ρευματοειδή αρθρίτιδα. Τελικά αρκετές μελέτες την έχουν απαλλάξει από κάθε υποψία. Ο κίνδυνος να σκάσει ο σάκος σιλικόνης κρίθηκε ότι ήταν και αυτός ελάχιστος.

Δεν υφίσταται επιπλέον κίνδυνος καρκίνου του μαστού!

Από αρκετές μελέτεςείχαν ήδη προκύψει καθησυχαστικά αποτελέσματα, επιβεβαιώνοντας ότι οι γυναίκες στις οποίες είχε τοποθετηθεί πρόθεση στήθους δεν παρουσίαζαν επιπλέον κίνδυνο καρκίνου του μαστού. Όμως αυτά τα δεδομένα παρέμεναν περιορισμένα τόσο σε αριθμό όσο και σε διάρκεια παρακολούθησης γιατί καμιά από αυτές τις μελέτες δεν είχε διάρκεια μεγαλύτερη των 10-15 ετών. Δανοί ερευνητές παρακολούθησαν περίπου 3 000 γυναίκες οι οποίες μεταξύ 1973 και 1995 είχαν επιλέξει να κάνουν πλαστική στήθους. Με μια μέγιστη χρονική διάρκεια 30 ετών, αυτή η μελέτη στηρίζεται στην μεγαλύτερη έως τώρα παρακολούθηση που έχει πραγματοποιηθεί. Τα αποτελέσματα δεν επιδέχονται αμφιβολία: στις γυναίκες που έφεραν πρόθεση στήθους δεν καταγράφηκε κανένας πρόσθετος κίνδυνος καρκίνου του μαστού. Οι ερευνητές σημείωσαν ακόμα και μείωση (αν και μόλις και μετά βίας σημαντική) αυτού του κινδύνου. Καμιά άλλη αύξηση του κινδύνου καρκίνου του μαστού δεν διαπιστώθηκε σε αυτές τις γυναίκες, πέραν επιπόλαιων καρκίνων του δέρματος (άρα όχι μελανώματα) οι οποίοι θα μπορούσαν να συνδέονται με μια μεγαλύτερη έκθεση στον ήλιο.

Πιθανές επιπλοκές

Οι προθέσεις στήθους από σιλικόνη δεν αυξάνουν τον κίνδυνο καρκίνου. Ούτε επίσης εμποδίζουν τον θηλασμό, για να τελειώνουμε με ορισμένες προκαταλήψεις. Ας σημειώσουμε ωστόσο ότι η παρουσία μιας τέτοιας πρόθεσης επηρεάζει τις μαστογραφίες, άρα οι γυναίκες που έχουν υποβληθεί σε πλαστική στήθους πρέπει να ενημερώνουν τον ακτινολόγο ώστε η τεχνική να προσαρμοστεί.

Τον Ιανουάριο του 2004, η γαλλική υπηρεσία υγειονομικής ασφάλειας προϊόντων υγείας (Afssaps) εκτίμησε ότι μια «πρόθεση από γέλη σιλικόνης έχει διάρκεια ζωής την οποία δεν μπορούμε εκ των προτέρων να εκτιμήσουμε με ακρίβεια διότι εξαρτάται από διάφορες πιθανές επιπλοκές»:

• Η κυριότερη επιπλοκή αυτών των εμφυτευμάτων είναι ο σχηματισμός κάψας γύρω από το εμφύτευμα που σχετίζεται με μια φυσιολογική αντίδραση του οργανισμού, ο οποίος σχηματίζει ένα είδος μεμβράνης γύρω από κάθε ξένο σώμα ώστε να το απομονώσει και να προστατευτεί από αυτό. Όμως σε ορισμένες περιπτώσεις, αυτή η μεμβράνη αναπτύσσει πάχος και σχηματίσει ένα ινώδες κέλυφος. Ανάλογα με την σοβαρότητά της, η δημιουργία αυτού του κελύφους μπορεί να είναι επώδυνη και να επιφέρει επιπλοκές αισθητικής φύσης οι οποίες θα καθιστούν αναγκαία νέα επέμβαση.
• Άλλη επιπλοκή είναι η ρήξη του εμφυτεύματος που μπορεί να προκληθεί από βίαιο χτύπημα ή λόγω της παλαιότητάς του. Η γέλη μπορεί να παραμείνει μέσα στον ινώδη φάκελο ο οποίος περιβάλλει το εμφύτευμα (σε αυτή την περίπτωση δεν υπάρχει κανένα σύμπτωμα) ή να διέλθει μέσα από αυτόν κάτι το οποίο μπορεί να προκαλέσει αντίδραση του οργανισμού απέναντι σε αυτό το ξένο σώμα και συνεπώς τη δημιουργία κοκκιωμάτων (σιλικονόματα) και διογκωμένους λεμφαδένες. Σε περίπτωση συμπτωματικής ρήξης, το εμφύτευμα θα αφαιρεθεί και θα αντικατασταθεί χειρουργικά.
• Πτυχές ενδέχεται επίσης να εμφανιστούν με προγεμισμένα εμφυτεύματα σιλικόνης. Αυτή η αισθητική επιπλοκή μπορεί να επιφέρει πρόωρη φθορά του εμφυτεύματος και την ρήξη του.

Επιπλέον, η Afssaps υπενθυμίζει ότι «οι γυναίκες οι οποίες φέρουν εμφυτεύματα στήθους να έχουν υπόψη τους το ενδεχόμενο και άλλων επεμβάσεων κατά τη διάρκεια της ζωής τους». Όμως όλες οι γυναίκες που υποβάλλονται σε επέμβαση τοποθέτησης εμφυτεύματος πρέπει να αποτελούν αντικείμενο τακτικής παρακολούθησης για 1 έτος. Σε περίπτωση υποψίας επιπλοκής ή τραυματισμού, ένας έλεγχος είναι απαραίτητος κάθε 5 χρόνια.